Wat moet een man die 45 wordt? Bij de 45ste verjaardag van schrijver Arnon Grunberg
Redactiekantine van uitgeverij Babel & Voss, met aan de wand een foto (van Koos Breukel) van Arnon Grunberg, half zo oud als vandaag
Vandaag viert Arnon Grunberg in het Zwitserse Davos zijn 45ste verjaardag. Helaas ben ik verhinderd daar bij te zijn, maar gelukkig is Mark Schaevers zo aardig mijn advies voor Arnons ’tweede helft’ aan hem over te brengen. Hierbij mijn hartelijke gelukwens aan een gewaardeerd auteur en vriend. R.M
Beste Arnon,
Wat doet een man als hij 45 wordt?
Wat moet een man die 45 wordt?
Ik weet in ieder geval wat ik zelf deed, toen ik 45 werd.
Ik had een vrouw, een kind, een eigen huis en een vaste baan als literatuurredacteur, en had weinig meer te wensen.
Daarom besloot ik op 11 januari 1994, op mijn 45ste verjaardag, een gewaagd stukje voor de krant te schrijven waarin ik vast de hoogtepunten van 1994 voorspelde.
Ik kende je toen nog niet, maar had in een promotieboekje van Nijgh & Van Ditmar wel net een prachtig verhaal van je gelezen. Ik voorspelde daarom in NRC Handelsblad dat de roman Blauwe Maandagen, die voor 1994 was aangekondigd en waarin dit hilarische verhaal verwerkt zou zijn, een sensatie werd.
Niemand weet wat er zonder die voorspelling gebeurd zou zijn, en ik ben zelf de laatste om te beweren dat ik aan de bron sta van alle weelde waaraan iedereen zich hier vandaag laaft.
Anderen hebben veel meer recht op die claim, jijzelf voorop.
Schliersee 1998. Reinjan Mulder ontmoet Marek van der Jagt. Coll. Bijzondere Collecties
Ik wil je alleen adviseren om, nu je inmiddels ook alles hebt bereikt wat er te wensen valt – al is het dan geen vrouw, geen kind, geen eigen huis en geen vaste baan – op je 45ste verjaardag ook op zoek te gaan naar een schrijver of schrijfster van een jaar of 22, 23, half zo oud als je nu bent, en hem of haar publiekelijk aan te wijzen als iemand van wie we nog veel kunnen verwachten.
De literatuur is een roulette, en niemand weet van tevoren hoe het balletje rolt, maar af en toe moet iemand die aan de speeltafel zit een flinke slinger geven aan het mechaniek.
En inzetten, hoog inzetten.
Want als het balletje nooit meer rolt, en als niemand meer hoog inzet, wordt er ook nooit meer iets uitgekeerd.
Dan is de literatuur ten dode opgeschreven.
Ik wens je… zo niet veel wijsheid dan toch in ieder geval veel speelgeluk toe in de tweede helft van je bestaan.
Met de beste wensen,
Reinjan