‘Fotojournalist van het jaar’ Joost van den Broek overtreedt journalistieke wetten
Door Reinjan Mulder
Nu de foto van de ruiten ingooiende wethouder Carolien Gehrels van ‘fotojournalist van het jaar’ Joost van den Broek nog eens in de krant is afgedrukt (NRC Handelsblad, 8 januari), roept deze curieuze plaat een aantal interessante vragen op. Volgens het juryrapport onderscheidt de gelauwerde fotograaf Van den Broek zich met name hierin, dat hij `de situatie niet naar zijn hand zet en oog heeft voor menselijke relaties en emoties`.
Maar wat Van den Broek (of zijn redactie) volgens mij doet, is dat hij zich klakkeloos laat gebruiken door de voorlichters van de gemeente Amsterdam, die hem kennelijk met succes hebben wijsgemaakt dat de energieke PvdA-wethouder op het moment dat hij vastlegde de sloop van de Sandbergvleugel zou starten.
Eén blik op de foto is genoeg om te zien dat die vermaledijde sloop op het moment van de foto allang begonnen is. Ik tel op de foto van Van den Broek zo acht flinke ramen die al eerder zijn gesneuveld, en al zou dat misschien ook nog allemaal het werk kunnen zijn van mevrouw Gehrels, ik kan me niet goed voorstellen dat haar getrainde handballersarm ook al even snel de verschillende wandjes en kozijnen van de Sandbergvleugel naar de filistijnen heeft geholpen. Hiervoor moet groot materiaal zijn uitgerukt.
Voor een kunstfotograaf geeft dat natuurlijk niets. Het is inderdaad een prachtige foto.
Maar voor de titel ‘fotojournalist van het jaar’ zouden andere normen moeten gelden. Die zou met zijn ‘oog voor menselijke relaties en emoties’ op zijn minst moeten aangeven dat de Amsterdamse wethouder hier te midden van tv-ploegen en fotografen op verzoek van haar spindoctors een symbolisch bedoelde finishing touch aanbrengt, van een karwei dat waarschijnlijk al dagen eerder door een aantal potige kerels is aangevat.
Verscheen eerder in NRC Handelsblad