Bij een foto van Johan van der Keuken – ‘Nosh avec Teun – age de 15 minutes. le 4 septembre 1971
Door Reinjan Mulder
Na een vroege ochtendwandeling over een uitgestorven Prinseneiland zat ik lang in het fotoboek ‘The lucid eye’ van Johan van der Keuken te bladeren, en realiseerde me toen opeens dat ik naar de man keek, die ‘s morgens in de Volkskrant zo mooi over vijftig worden had geschreven.
‘Nosh avec Teun, agé de 15 minutes le 4 septembre 1971’, stond erbij. Een moeder met een baby’tje. Precies vijftig jaar geleden was hij nu dus geboren, Teun van der Keuken.
Wanneer heb ik Johan van der Keuken eigenlijk voor het eerst ontmoet?
Dat moet haast wel in datzelfde jaar zijn geweest, 1971. De westelijke eilanden voerden toen felle acties tegen de sloop van de buurt en de nieuwbouw van kantoren. Er was een open huizen – of een open atelier dag georganiseerd en een van de huizen waarin we toen op bezoek gingen was dat van Johan van der Keuken, niet ver van het atelier van Breitner, aan de straat die om het hele Prinseneiland heen liep.
Ik herinner me een bovenhuis en een boom die er voor de deur stond.
Vanmorgen leek er nog altijd niets veranderd.
Was Nosh er toen ook bij, toen Johan over zijn werk praatte?
En Teun van der Keuken, was die er toen al?
In mijn kast vind ik een fotoboekje uit dat jaar: ‘Blijf uit onze buurt’. Foto’s van dichtgetimmerde huizen aan de Haarlemmer Houttuinen, ongeveer op de plek waar ik nu woon.
En op de laatste pagina een overzichtsfoto, die we maakten vanaf het Havengebouw.
Ik kan het gebouw nu zien vanuit mijn raam. Dan moet ook mijn huis ergens heel klein op de foto zijn te zien.