Das Zahngold Reinjan Mulder’s Nieuws- en Advertentieblad

Door Reinjan Mulder
Waar ik me steeds weer over opwind, zijn die lange broeken. Geert Wilders mag zich dan groen en geel aan hoofddoek ergeren, maar lange broeken zijn nog tien keer zo erg.
Voor vrouwen moet het toch veel prettiger zijn om van onderen wat ruimte te hebben rond hun benen. Hoe lang was de opwaaiende zomerjurk niet het symbool van de moderne, vrije vrouw.
Je vraagt je dan ook ook af of het wel die vrouwen zelf zijn, die dat willen. Die broeken. Vaak zijn het waarschijnlijk hun mannen, die niet willen dan andere mannen op elk gewenst – en ongewenst! – moment een onbeschaamde blik op de benen van hun vrouwen willen werpen. Alsof vrouwen lijfeigenen zijn. Alsof een vrouw niet zelf kan bepalen wie ze al dan niet een blik op haar al dan niet mooie benen laat werpen.
En ze kan toch altijd nog kousen gaan dragen, of sokjes. Dan is er toch ook een deel van haar vrouwelijkheid bedekt. Of ze kan lange rokken gaan dragen, of sarongs, waarbij je alleen nog maar een heel klein stukje van haar enkel te zien krijgt.

Amerikaanse invloeden

Het vervelende is dat die vrouwen daardoor ook allemaal op elkaar beginnen te lijken, in die broeken. Vaak zijn het bijvoorbeeld spijkerbroeken, en als er iets is wat staat voor het Amerikaanse imperialisme in de twintigste eeuw en het vroeg-kapitalistisch denken dan is het wel de spijkerbroek. Oorspronkelijk waren die broeken, dat weet iedereen, zelfs speciaal gemaakt voor goudzoekers, met spijkers en al, het woord zegt het al, met verder zo min mogelijk aandacht voor de vrouwelijke vorm.
Inmiddels weten wij in Europa waartoe die goudkoorts heeft geleid: Vietnam, Cambodja, Bagdad, de Lehmann Brothers en het wachten is nog slechts op een invasie van Iran.
Hoe vaak zie je ook niet dat zo’n ‘spijkerbroek’ bij vrouwen eigenlijk maar nauwelijks goed sluit om het middel. Dan staat het zo’n beetje open van boven en hebben ze zo’n stukje blote rug te kijk. Hebben vrouwen daarvoor een taille gekregen?
Zien hun mannen dat dan niet?
Vrouwen hebben zelf ook nauwelijks naar goud gezocht, in Amerika. Dat lieten ze hun – niet zelden gokkende en overspelige – mannen doen, in die broeken. Zelf droegen de vrouwen van de goudzoekers – als ze er al waren – veel liever mooie lange jurken, van zachte stoffen, met diepe decolleté’s, waarin hun vrouwelijke vormen heel wat beter tot hun recht kwamen dan in die vaal blauwe mannenbroeken.
Weten ze dat dan niet? Vrouwen. Of laten ze zich tegenwoordig maar alles wijs maken door hun mannen?
En dan die gulpen! Moet ik u nog gaan uitleggen dan een vrouw helemaal niets heeft aan een gulp? Daar zit toch helemaal niets. Althans niet iets dat door een gulp naar buiten kan komen.
Vaak zijn de ontwerpers van dat soort broeken alleen maar mannen die zelf geen enkele ervaring met vrouwen hebben, laat staan dat ze weten hoe een vrouw plast, of anderszins haar noodzakelijkheden doet. Ze kennen alleen maar andere mannen, en denken daardoor dat vrouwen zo ongeveer wel net zo zullen zijn. Van onderen.
Maar dat zijn ze niet. Dat ziet een kind.
Het moet in Nederland nu eindelijk maar eens uit zijn met al die vale, lange of halflange broeken op het werk, op de scholen en in uitgaansgelegenheden.
Laat vrij dat onderlijf. Lange broeken, ik lust ze rauw!